سوره قیامت

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ(2) و سوگند به (نفس لوامه و) وجدان بيدار و ملامتگر (كه رستاخيز حق است)! (2)

بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ(5)(انسان شك در معاد ندارد) بلكه او مى‏خواهد (آزاد باشد وبدون ترس از دادگاه قيامت) در تمام عمر گناه كند! (5)

يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ(10) آن روز انسان مى‏گويد: «راه فرار كجاست؟!» (10)

بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ(14) بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (14) وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ(15) هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهايى بتراشد! (15)

كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ(20) چنين نيست كه شما مى‏پنداريد (و دلايل معاد را كافى نمى‏دانيد); بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد (و هوسرانى بى‏قيد و شرط را)! (20) وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ(21) و آخرت را رها مى‏كنيد! (21)

كَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِيَ(26) چنين نيست (كه انسان مى‏پندارد! او ايمان نمى‏آورد) تاموقعى كه جان به گلوگاهش رسد، (26)

أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى(36) آيا انسان گمان مى‏كند بى‏هدف رها مى‏شود؟! (36)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: